Ben je een roeier of een kanoër?
… en wat als ik het wel prima zo vind…
… Ik hoef niet zo nodig iets anders, of iets extra’s…
Schouders strak, kin vooruit, rechte blik.
Of juist …hangende schouders en een ontwijkende blik.
Ik kan ze uittekenen…mensen met een hoge drang tot zelfbeschikking, mensen die vertellen dat vrijheid hun hoogste goed is. Een bepaalde eigenwijsheid om geen verandering te zoeken, zelfs geen kleintje. Klinkt goed hè, iedereen heeft tenslotte recht op eigen keuze, op eigen leiderschap.
Alleen ze hebben hun leven niet lekker op orde…
Niet tevreden binnen hun baan…of binnen hun relaties, binden zich niet -of niet makkelijk, nemen geen initiatief- stellen acties uit en gaan en risico’s uit de weg.
Zeggen makkelijk nee en trekken zich terug van het toneel.
Sommige overduidelijk en sommige prachtig ingepakt in een charmante glimlach en een goed verhaal. Er is natuurlijk altijd wel een goede reden of een omstandigheid waarom geen actie nemen prima klinkt.
In het ergste geval trekken ze zich zover terug dat ze nergens meer voor warm lopen.
De verwarring tussen bereiken en vermijden.
In NLP kennen we de begrippen- “bereiken en vermijden” als indicatoren of je als mens makkelijk denkt en spreekt over situaties waar je naar streeft of situaties die je niet meer wenst. We noemen dat ook wel voor het gemak, “ Ben je een roeier of ben je een kanoër.” Roeiers zitten met hun rug naar hun bestemming toe en kanoërs varen er recht op af. Wat doe je nu als iemand vertelt dat het vrijheid is waar hij naar streeft, dit ziet als een doel om te bereiken en ondertussen niet in beweging komt, stil staat, niet als kanoër en niet als roeier. Vaak is dit soort streven naar vrijheid meestal het vermijden van de pijn om in beweging te komen. Dus de vrijheid om zonder weerstand en stress te kunnen leven.
De stilstand.
Beweging
Hoe krijg je daar dan beweging in? Laat je het zo, vanwege het ”eigen keuze, beschikkingsrecht verhaal” of is hier een dikke vette wakeup call nodig?
Ken je de film “The yes man” met Jim Carrey, in de hoofdrol? Een hilarische film, van een man die zichzelf beperkt in zijn leven en dan op een ‘ bijeenkomst van “say yes aanhangers” terecht komt. Vanaf dat moment zegt hij overal “Ja”op waar hij eerder “Nee” zei. Daardoor komt hij in de meest vreemde situaties terecht èn zijn leven transfomeert totaal.
Kijk hier de trailer:
Een leuke film, zeker als je van de humor van Jim Carrey houdt.
Het moraal in het verhaal laat je overwegen hoeveel kansen aan je neus voorbijgaan omdat je in het ‘ ik doe het niet” patroon zit. Soms is een film als wake up call genoeg- soms heb je een coach-therapeut of een opleiding nodig om te ontdekken hoe je tegen jezelf aankijkt, welke aannames je gebruikt in de communicatie met jezelf en de beslissingen die je neemt.
Leren ja zeggen is soms minstens zo moeilijk als leren nee te zeggen.
Beiden vormen vraagt om inzicht, om beweging en de bereidheid om weerstand voor lief te nemen. Weerstand is eigenlijk niets anders dan groeipijn, als je het als een normaal verschijnsel accepteert ben je er sneller doorheen. Want de enige waar je tegen vecht, ben je uiteindelijk gewoon zelf. Dus als je je enigszins jezelf herkent, start met een sprong die voor jou is weggelegd. Breek door je weerstand heen en je zal merken dat het minder taai is dan lijkt. Sterker nog het is zo dun als vloeipapier.
Echte vrijheid is de vrijheid van een echte Ja een echte Nee.
Ik ben benieuwd waar jij staat- of je roeier of een kanoër bent…en waar ga jij nu al ja tegen zeggen waar je normaal nee tegen zegt?
Als je hierover in gesprek wilt, neem dan contact op met jose@likewiseacademy.nl
Of kom langs op de eerstvolgende informatie avond van 21 maart a.s.